17 Kasım 2012 Cumartesi

BABASININ KIZI OLMAK..


            
    Sessiz, sakin kendi halinde bir çocuktum.. Annem hala benim gibi birkaç kızı olmadığı için pişman, onu üzmemişim , yormamışım ondan sebeptir benden birkaç tane daha istemesi ;) 
    Anne- kız ilişkisinin ne kadar değerli olduğunu hepimiz biliriz. En yakın arkadaşı annesi olanlar çok şanslılar benim gibi.

Ya babalarımız?

Bir kız çocuğu için baba ne demek?

           Sevgi, huzur.. En önemlisi güven demek. O varsa güvende olduğunu bilmek demek. O yoksa sağa sola savrulmaktan korkmak demek..

Daha küçücükken başlamıştı ona hayranlığım.. Uzun boylu, yapılı heybetliydi benim babam. Okul zamanımızda en zor derste tek yardımcımdı.  Kitabı, okumayı sevdirendi. O herşeyi bilirdi ya, tüm sorularım onaydı. İyi ki o vardı, severdi bizi. Hiçbir şeyden eksik bırakmadı.

Korurdu, kollardı liman olurdu.. Bunun yanı sıra ilk sevgi gördüğüm erkekti babam.

                                    Ben onun prensesi, o ise benim kahramanımdı.

Evleneceğim için utandığımdı, kaybetmekten korktuğumdu babam!

         Baba evimden çıkarken " Biz senden razı olduk, Allah da senden razı olsun" diye anlamlı bir o kadar da hüzünlü cümleleri kurandı..



                                      Eş oldum..


                            Anne oldum..



                         ama
                                  ....BEN hala babamın kızıyım....


                  *** Seni Çok Seviyorum. İyi ki SEN varsın. Rabbim seni başımızdan eksik etmesin!